Conversations – recenzja płyty

Conversations – recenzja płyty Duo Kallos: Krzysztof Grzybowski – klarnet, Fil Liotis – fortepian, Dux 2021

Na fonograficzny debiut Krzysztof Grzybowski – młody, utalentowany klarnecista wybrał wczesne kompozycje Mieczysława Weinberga, Krzysztofa Pendereckiego i Paula Pattersona oraz sonatę dojrzałego Siergieja Prokofiewa. Z wyjątkiem ostatniego utworu, pozostałe zostały napisane w oryginale na klarnet i fortepian. Sonatę D-dur Prokofiew skomponował na flet i fortepian, a później namówiony przez Dawida Ojstracha dokonał transkrypcji partii fletu na skrzypce. Autorem transkrypcji na klarnet, która znajduje się na płycie Conversations, jest Krzysztof Grzybowski. We wszystkich utworach towarzyszy mu na fortepianie grecki pianista Fil Liotis. Panowie znają się z Hochschule für Musik Karlsruhe, gdzie doskonalili umiejętności. Grzybowski w Niemczech kształcił się m.in. u wybitnej niemieckiej klarnecistki Sabine Meyer.
Duo Kallos (w języku starogreckim kallos oznacza piękno) zawiązało się w 2016 r. Uznanie, z jakim się spotykały jego występy zaowocowały omawiana płytą.

Wszystkie utwory na tym krążku budzą ciekawość. Któż dziś pamięta miniatury na klarnet i fortepian 23-letniego Krzysztofa Pendereckiego? Duo Kallos dało im nowe życie. Rarytasem jest utwór Conversations rzadko granego w Polsce Brytyjczyka Paula Pattersona (rocznik 1947). Został on zadedykowany rodakowi kompozytora, klarneciście Robertowi Bramleyowi, który prawykonał go w 1974 r. w londyńskiej Wigmore Hall. Przeznaczona dla wirtuozów kompozycja, zgodnie z tytułem, jest „rozmową” klarnetu z fortepianem. Ostatnia część Presto wskutek licznych akcentów, synkop i glissand budzi skojarzenia z dobrym jazzem. Jak trafnie określił ją Grzybowski: „niekiedy sprawia wrażenie spokojnej rozmowy, a innym razem burzliwej dyskusji”.
Cała płyta jest rozmową klarnetu z fortepianem i jej tytuł pożyczony od Pattersona jest jak najbardziej uzasadniony. Sonaty Weinberga i Prokofiewa to ponaddwudziestominutowe, „poważne” kompozycje wymagające skupienia podczas słuchania, które summa summarum jest przyjemnością obcowania z różnorodnością i pięknem brzmienia klarnetu.