Lech Majewski Dolina Bogów
Lech Majewski Dolina Bogów
Lech Majewski Dolina Bogów. To wysmakowane dzieło filmowe, jak wszystkie poprzednie filmy tego poety, pisarza, malarza i reżysera. Widzom rozsmakowanym w sztukach wizualnych, tego artysty przedstawiać nie trzeba. Podziwiają go miłośnicy kina artystycznego, malarstwa, wideo-art, a także opery będącej syntezą wszelkich sztuk.
Pomysł zrealizowania Doliny Bogów sięga roku 1989. Lech Majewski poszukiwał wtedy pleneru do swego filmu Ewangelia według Harry’ego. Robiąc dokumentację, odwiedził wszystkie amerykańskie pustynie. Koniec końców Ewangelię według Harry’ego nakręcono na plaży w Łebie, która zachwyciła amerykańskiego producenta, ale Majewskiemu zapadła w pamięć kamienna pustynia w stanie Utah, której skały przypominają ludzkie sylwetki, gigantyczne twarze, popiersia, jeźdźców na koniach. Należy ona do Indian Navajo (czyt. Nawaho). Majewski nie byłby sobą, gdyby nie zainteresował się ich wierzeniami i filozofią. To, że tam kiedyś powróci i zrobi film było jedynie kwestią czasu.
W Dolinie Bogów, której Majewski jest reżyserem i scenarzystą, splatają się trzy wątki. Pierwszy opowiada o Indianach Navajo – ich ziemi i bogach, którzy, jak wierzą Navajo, są obecni w skałach na pustyni zwanej Doliną Bogów. Drugi jest opowieścią o najbogatszym człowieku na świecie, który postawił na eksploatację rudy uranu (postaci wyimaginowanej przez Majewskiego). W tej roli John Malkovich. Bohaterem trzeciej historii jest pisarz zmagający się z osobistymi perypetiami, który pracuje jako copywriter w firmie bogacza. W tę postać wciela się Josh Hartnett. Kiedy pisarz przystępuje do napisania książki o swoim pracodawcy, dowiaduje się, że ten w świętym dla Indian miejscu chce utworzyć kopalnię…
Punktem wyjścia dla Majewskiego, o czym sam mówił w wywiadach, było zderzenie szczytu cywilizacji jaki osiągnęły Stany Zjednoczone z istniejącą w tym kraju kulturą pierwotną, która ocalała w niezmienionym stanie do dzisiaj.
Dolina Bogów jest pełna zachwycających, zadziwiających, a nawet zaskakujących obrazów. Lech Majewski należy do nielicznego grona reżyserów, którzy są obecni podczas montowania filmu. Montaż Doliny trwał dwa lata. Wersję, którą Majewski ostatecznie zatwierdził, poprzedziło ponad 40 innych. A przygotowania przed rozpoczęciem zdjęć zajęły blisko cztery lata. On nie uznaje w sztuce kompromisów. Nie zgadza się na najmniejsze ustępstwa na rzecz komercji. Według niego, kino komercyjne jest zaprzeczeniem artystycznego.
Jego inteligencja i wyobraźnia fascynują aktorów. Gwiazdy godzą się grać u niego za gaże krotnie niższe od tych, które otrzymują w produkcjach hollywoodzkich. Obcowanie z nim jest dla nich znacznie ważniejsze. I John Malkovich, i Josh Hartnett, i odtwórczyni głównej roli kobiecej Bérénice Marlohe (dziewczyna Bonda w Skyfall) są zachwyceni filmem Młyn i krzyż, w którym Majewski ożywił postacie z obrazu Droga krzyżowa Pietera Bruegla. Poza tym aktorzy ze światowej czołówki znają jego obrazy i wideoarty. Pokazywały je najważniejsze muzea i galerie na świecie z Luwrem, Prado, National Gallery i MoMA włącznie.
Osobiście lubię słuchać Lecha Majewskiego, jak opowiada o sztuce, religii, odwiecznym języku symboli, którego większość z nas już dzisiaj nie rozumie. A jego opowieści o tym, jak tworzył swoje filmy są nie mniej wciągające niż ukończone dzieła. Polecam znajdujące się w Internecie nagranie konferencji prasowej po pokazie Doliny Bogów na 44. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni w 2019 r.
10 grudnia 2020 r. do filmów Lecha Majewskiego dostępnych na Blu-ray i DVD dołączyła Dolina Bogów.
